زیرا هر بار که می‌خواهند از این خطوط برای عبور از خیابان و چهار‌راه استفاده کنند در حضور راننده‌های متخلف باید دست‌کم مسافتی 2تا3متری را به سمت چپ یا راست دور بزنند.
جالب اینجاست که هنگام رانندگی هم چنانچه پشت خط عابرپیاده توقف کنیم یا صدای بوق راننده‌های پشت‌سری به نشانه اعتراض در می‌آید یا راننده‌هایی که چند متر جلوتر می‌روند بر‌می‌گردند و با نگاه‌های کنجکاو خود علت این توقف نامعمول را جویا می‌شوند.
به هر حال به نظر می‌رسد توقف روی این خط برای اغلب راننده‌ها تخلف محسوب نمی‌شود و این مورد یکی از چاله‌چوله‌های فرهنگ رانندگی در کشور ما را به خود اختصاص داده است. از آنجا که این تخلف می‌تواند انگیزه‌های عابران را برای استفاده از این خط کم کند برخورد‌های جدی‌تر با متخلفان می‌تواند نقش تعیین‌کننده‌ای در کاهش میزان آن داشته باشد.
جعبه‌های سنگین
اینقدر موضوع قابل انتقاد در شهر زیاد است که ما خبرنگار‌ها سالی یکبار بیشتر وقت نمی‌کنیم سری به قنادی‌ها بزنیم اما این دلیل نمی‌شود که جعبه‌های شیرینی روز به روز سنگین‌تر شود.
جالب اینجاست که برخی قناد‌ها بشقاب‌های پلاستیکی سنگینی را هم به جعبه‌های شیرینی اضافه کرده‌اند و آنها را هم جزء شیرینی به مردم می‌فروشند. قدیم‌تر‌ها یادش بخیر شیرینی‌ها با کیفیت مناسب در پاکت‌هایی قرار می‌گرفت که وزن آنها در مقابل جعبه‌ها و ظروف پلاستیکی امروزی قضیه فیل و فنجان را به ذهن متبادر می‌کند. به هر حال چنانچه مسئولان به میزان وزن جعبه‌های شیرینی و ملحقات آن بیشتر دقت کنند، گرانی این کالا کمتر به چشم می‌آید.
سیگار ممنوع
گویا برای بر شمردن خطوط قرمز سیگار کشیدن، تعدادی از سیگاری‌ها نیاز به توجیه بیشتری دارند. برای نمونه آنها فروشگاه‌ها و سالن‌های بزرگ را جزء اماکن دربسته و مسقف محسوب نمی‌کنند و به راحتی مشغول سیگار کشیدن می‌شوند. حال آنکه تعریف مکان‌های بسته و مسقف شامل تمام سالن‌های انتظار، فروشگاه‌های بزرگ و غیره نیز می‌شود. از سوی دیگر در صنف راننده‌های مسافربر نیز تعداد تخلف از این مورد زیاد یافت می‌شود.
گاهی نیز با وجود خواست مسافر مبنی بر خاموش کردن سیگار، راننده هیچ توجهی به این خواسته معقول نمی‌کند. به نظر می‌رسد مقوله سیگار کشیدن باید مورد بازبینی قرار بگیرد و باید‌ها و نباید‌های آن رعایت شود. به گفته متخصصان این حوزه ضرر دود سیگار برای اطرافیان افراد سیگاری بیش از فردی است که سیگار می‌کشد.
گوشی‌های دکوری آسانسور
اگر برای زمان گیر کردن در آسانسور دلتان را به گوشی خوشرنگ داخل آن خوش کرده‌اید باید در خوشبینی خود تجدید نظر کنید. به گواه تجربه نگارنده و بسیاری دیگر، زمانی که در آسانسور گیر کرده و قصد دارید با شماره مورد نظر تماس بگیرید تازه با این واقعیت مواجه می‌شوید که شماره داخلی مورد نظر هیچ‌جای گوشی درج نشده است.
گاهی ماجرا به اینجا ختم نمی‌شود و حتی هیچ صدای بوقی که گویای وصل بودن گوشی باشد نیز شنیده نمی‌شود. اینجاست که باید به قدرت صدای خود و ضربه‌زدن به در آسانسور متوسل شوید تا شاید کسی صدای شما را بشنود، شاید کسی بتواند تعمیرکار را پیدا کند،
شاید تعمیرکار بتواند به موقع آسانسور را تعمیر کند و هزاران شاید دیگری که روز شما را خراب می‌کند. بنابراین چنانچه هر روز از آسانسور محل سکونت یا کار استفاده می‌کنید کمی در این رابطه دقت، حساسیت و توقع بیشتری به خرج دهید.
